Po powrocie z urlopu w Polsce opisuje swoją historię Marek z Vlaardingen:

Nie mogę się uwolnić od wrażenia, że holenderska polityka zgodnie z doktryną Zachody nastawiona jest do Polski wrogo, podobnie zresztą jak do  Rosji. Choć zdawałoby się, że oba kraje należą już do jakiegoś czasu do odmiennych bloków to w świadomości Holendra są to tylko kraje wschodnie.

Chętnie widzimy siebie w gronie obywateli Zachodu ale nie zauważamy, że często na tle Zachodu przypominamy jednak bardziej narody Wschodniej Europy a nawet dalej.

Jeszcze w pierwszych latach XXI wieku Holendrzy byli zadowoleni z siebie i ze swojego kraju. Właściwie to Holandia była ukończona, gotowa, nic już nie zostało do zrobienia, wszystko naprawiono. 

Prędzej czy później, chcąc żyć w Holandii normalnie, musisz uczyć się tego języka. Angielski jest bardzo popularny i można długo funkcjonować nie znając ani słowa po holendersku ale kto się zdecyduje zamieszkać tu na stałe zrobi sobie samemu krzywdę nie mówiąc w języku mieszkańców tego kraju. 

Hendrik Willem Mesdag (1831 –1915) malarz, i litograf był synem bankiera i malować zaczął dopiero w wieku 35 lat. Był namiętnym kolekcjonerem sztuki i jego zbiory można dzisiaj podziwiać w jego własnym muzeum  w Hadze.

Moje ulubione holenderskie powiedzonko to: "pieczone powietrze" (gebakken lucht). Dookoła otacza nas dużo pieczonego powietrza. Szczególnie w latach sprzed kryzysu 2008 cały ekonomiczny cud gospodarczy Zachodu był pieczonym powietrzem.

O skąpstwo posądzamy wszystkich wokół nas tylko nie siebie. W samej Polsce Warszawiacy nazywają Krakowiaków "centusie". Mieszkałem kiedyś w Austrii i Polacy mówili o tubylcach: "oni znają tylko trzy słowa: sparen, sparen und sparen". Za skąpców uważamy Amerykanów i Hiszpanów, Francuzów i Szkotów. Tylko my nie jesteśmy skąpi?

Frans van Mieris (1635-1681), obok Gerarda Dou i Gabriela Metsu, zaliczany jest do grona holenderskich malarzy, którzy chcieli pokazać rzeczywistość tak dokładnie, jak to tylko możliwe.

Rasizm siedzi w nas wszystkich. U niektórych płyciutko pod skórą i nie jeden Polak nie powie inaczej o Holendrach jak „pierdolone wiatraki” lub o murzynach „czarnuchy” i o Turkach "turasy", ale będzie też rasizm skrzętnie ukrywany ze świadomością, że być rasistą nie jest ładnie.

Jan (Johannes) Vermeer  (1632 - 1675) jest po Rembrandcie zdecydowanie najsłynniejszym holenderskim malarzem baroku. Malarzem holenderskiego Złotego Wieku nierozerwalnie związanym z Delft. Najsłynniejsze obrazy Vermeera to: "Dziewczyna z perłą", "Mleczarka" i "Widok Delft".

W czerwcu obchodziliśmy hucznie początek końca komunizmu w Europie. Po raz kolejny Gdańsk odgrywał ważną rolę w historii świata. Tak było w 2009 roku.

Z badań przeprowadzonych wśród pracowników w całej Europie wynikło kilka wyraźnych indywidualnych cech Holendrów odróżniających ich od średniej europejskiej.

Jacob malował żywioły natury; dramatyczne krajobrazy pod zachmurzonym holenderskim niebem. Jacob van Ruisdael uważany jest za jednego z najważniejszych malarzy krajobrazu wszechczasów.

"Każdy Belg rodzi się z cegłą w brzuchu" - tak mówią o sobie Belgowie, przez co chcą powiedzieć, że gdy się Belg rodzi to zaczyna zbierać fundusze (cegły) na swój dom. 

Jeden z najważniejszych dni w życiu ucznia jest matura. W ten jeden dzień w połowie czerwca wszyscy holenderscy uczniowie którzy w maju robili maturę otrzymają telefoniczny werdykt. Czekanie na telefon w napięciu.

Paulus Potter (1625-1654) urodził się w zamożnej rodzinie w Enkhuizen. Enkhuizen było wówczas zamożnym miastem; siedzibą floty handlowej Kompanii Wschodnioindyjskiej, floty rybackiej czyli dużym i ważnym portem Holandii, prowadzącym handel z całym światem.

Nie czuje żenady patrząc na premiera Balkenende ściskającego poddańczo rękę amerykańskiego prezydenta tak samo nic nie czuję patrząc na prezydenta Kaczyńskiego. Przypomina mi się tylko jeden z pierwszych polskich filmów jaki widziałem w kinie (o dwóch takich...).

Albert Cuyp (1620 - 1691) pochodził z Dordrechtu i idąc w ślady ojca wyspecjalizował się w malowaniu krajobrazów. Oficjalnie na imię miał Aelbert Jacobszoon Cuyp czyli Albert syn Jakuba.

Albert miał cztery latka gdy przyjechał z rodzicami do Holandii. Jego ojciec pisał o nowej ojczyźnie na internecie, więc w roku 2009 - 28 lat później, dorosły Albert napisał o sobie.