Karel Appel
Karel Appel (1921 - 2006) był malarzem, rzeźbiarzem i poetą z Amsterdamu. W czasie okupacji studiował w Akademii Sztuk Pięknych. Abstrakcja pociągała go najbardziej. Po wojnie jego pierwszymi inspiratorami stali się: Picasso, Matisse i Jean Dubuffet. Ten ostatni w szczególności, gdyż pracował także z innymi materiałami niż farba.
W roku 1946 w akademii sztuk pięknym miał swoją pierwszą ekspozycję a w roku 1949 wraz z grupą artystów z Holandii, Belgii i Danii stworzył grupę „Cobra”. Od roku 1950 mieszkał w Paryżu gdzie zdobył sławę międzynarodową.
Aby zdobyć inspirację, Karel Appel wyjechał do Paryża, europejskiego centrum sztuki i kultury z XIX wieku. Pod koniec tego samego roku napisał: "Nagle znalazłem to czego szukałem - teraz robię potężniejszą prymitywną pracę, bardziej potężną niż Picasso". Porównanie siebie z Picasso ilustruje ambicje Appela.
Malarz był współzałożycielem artystycznej grupy eksperymentalnej w Holandii w 1948 r. Później w tym samym roku był współzałożycielem "Cobry", grupy artystów z Kopenhagi, Brukseli i Amsterdamu - stąd nazwa Cobra. Od czasu wizyty w Paryżu, Appel tworzył łagodne i groteskowe postacie ludzkie i zwierzęce z dużymi głowami, złożone z dużych płatów koloru w jasnych kolorach akcentowane liniami konturów i mniejszych kształtów. Wczesne żywiołowe, zabawne i pełne humoru prace z okresu Cobry wyrażają bezgraniczną energię, z jaką Appel malował. Pracował szybko i bezpośrednio, nie zastanawiając się z góry, jaki kształt przyjmie jego praca.
Jeśli mielibyśmy scharakteryzować styl malarski Appla, termin "ekspresjonista" wydaje się najbardziej oczywisty, biorąc pod uwagę jasne użycie koloru i grubo nałożoną farbę. Swobodna uproszczona forma, której używa w swojej pracy oraz fakt, że artysta maluje bezpośrednio z gestu, serca i emocji, czynią go ekspresjonistą. W tym sensie jego twórczość była nieco związana z dziełem malarstwa amerykańskiego ekspresjonizmu abstrakcyjnego w stylu Jacksona Pollocka i Willema de Kooning. Jednak malarz nigdy nie działał całkowicie abstrakcyjnie. W jego pracy zawsze znajdowało się coś rozpoznawalnego. Naiwny charakter jego formy i brutalny sposób, w jaki traktował materiał, nadają twórczości Appela pewne pokrewieństwo z twórczością Jeana Dubuffeta. Appel przez całe życie eksperymentował z materiałami, kształtami i technikami. Trudno jest sklasyfikować go w historii sztuki wielkich malarzy. Malarz mówił o sobie:
Po prostu trochę się bawię. Rzucam na płótno farbę pędzlami, szpachelkami i gołymi rękami, czasem rzucam całe kubły naraz.
Maluję jak barbarzyńca w tych barbarzyńskich czasach.
Od 1990 roku Karel Appel mieszkał i pracował w kilku miejscach na świecie jednocześnie. Miał dom i studio w Monako, Toskanii, Connecticut i Nowym Jorku. Zmarł w 2006 roku, pochowany jest na słynnym cmentarzu Père-Lachaise w Paryżu, gdzie pochowano setki gwiazd, takich jak francuski filozof Emile Alain, francuski pisarz Honoré de Balzac i polski kompozytor Fryderyk Chopin.
Jego żywiołowa twórczość żyje we wszystkich znanych muzeach świata, w tym w Muzeum Guggenheima w Nowym Jorku, Tate Gallery w Londynie, Muzeum Sztuk Pięknych w Bostonie i oczywiście w Stedelijk Museum w Amsterdamie.
Karel Appel chciał farbą oddać emocje na płótnie. Abstrakcyjną sztukę malarską trudno jest zrozumieć "niewyćwiczonej głowie". Mnie osobiście dużo w ty pomógł dzień spędzony w muzeum Kröller-Müller pięknie położonym w środku rezerwatu przyrody Veluwe (gdzie można tylko dojść na piechotę lub na rowerze). W muzeum tym zgromadzone są największe skarby światowej sztuki, z największymi nazwiskami świata łącznie z Picassem, Van Goghiem i Rodinem. Muzeum pomaga zrozumieć proces jaki przechodzili artyści w czasach gdy musieli konkurować z fotografią.
- Karel Appel zamyka nasz Poczet Malarzy Niderlandzkich który rozpoczęliśmy w średniowieczu Janem vn Eyck. Ten przegląd daje dość dobry wgląd w rozwój malarstwa od obrazów świętych do czasami kompletnie nie zrozumiałej abstrakcji XX wieku.