Pochodzę z miasta zwanego Warszawa. Właściwie to miasto powinno nazywać się Warszawa-2 jako, że Warszawa-1 przestała istnieć w latach 1943-44. Dzisiejsze miasto stoi dosłownie na gruzach i grobach byłych mieszkańców tego miasta.
Gdy cała Europa groźnie przygląda się Grecji licząc swoje centy i rozważając na którym interesie da się najmniej stracić, ja łamię sobie głowę nad greckimi kanelurami. Powiem szczerze, że to słowo sam po raz pierwszy słyszę.
Czujemy się tak wspaniali. Uważamy siebie za najdoskonalsze stworzenie chodzące po Ziemi. Nadrzędny gatunek. Dzieci boże. W niższym stopniu biali czują się lepsi od czarnych, Polacy od Ruskich, Warszawiacy od Poznaniaków, kibice GKS Kołbudy od GKS Żukowo.
Kocham tych akademickich magistrów co życie trawią na badaniu zjawisk które i tak każdy zna bo są zbyt banalne albo zbyt błahe aby się nim ktokolwiek miał zajmować. Konkluzja badań jest chętnie publikowana w mediach oraz wydaje się je drukiem w nakładzie 150 egzemplarzy których nikt i nigdy nie przeczyta.
W momencie gdy Europa zaczęła się jednoczyć mając nadzieję na stworzenie jednego silnego państwa które miałoby szanse stawiać czoła wielkim światowym potęgom jak Chiny, Indie, Japonia i Ameryka to w tym momencie zaczął się właśnie jej rozpad. Każdy kraj wybiera swój krótkowzroczny doraźny interes ponad interes ogółu.
Słowo "westernizacja" nie jest popularne. Takiego kalecznego słowa nie chcemy używać chociażby dlatego, że nie uważamy siebie za "zewschodnionych". Uważamy, że jesteśmy zwesternizowani z natury.
Ta piosenka jest na zawsze wyryta w mojej pamięci. Pierwszy raz usłyszałem ją w roku 1975. Nigdy już mnie nie opuściła.
Patryk Piwocki, znany nam już z łamów Wiatraka napisał recenzje książki Paula Scheffera "Druga ojczyzna" - która sama w sobie jest bardzo ciekawa i powinna być, zdaniem Patryka, lekturą obowiązkową dla każdego emigranta, który chciałby się osiedlić w Holandii.
Pan Philippe Remarque jest od niedawna redaktorem naczelnym dobrej gazety Volkskrant. Potwierdzając uprzedzenia i ksenofobię Holendrów, gazeta ta wielokrotnie wyrażała się na swoich łamach bardzo negatywnie o Polakach (link, link, link).
Nie mam pracy. Nie ma kasy. Mam tylko trzy złote. Pozostaje tylko posiedzieć z kolegami na schodkach z puszką piwa i dzień jakoś zleci.
Z amsterdamskich kanałów wyciąga się każdego roku średnio piętnastu topielców. Niemal zawsze byli to podpici mężczyźni. Co jest powodem tylu tragicznych utonięć?
Są w Polsce rzeczy czyniące ten kraj unikalnym. Do taki należy ogromna popularność Jurajskich Parków Dinozaurów. Zastanawiające.
Na początku roku 2011 było nas dokładnie 6.934.196.000 na Ziemi. W ciągu roku 2010 przybyło 80 milionów ludzi - to jest tyle co dwie Polski. W jeden rok.
Amsterdam jest obok Antwerpii światową stolicą diamentów. Wstępując w drzwi szlifierzy diamentów Gossan lub Coster doznajesz niezapomnianych wrażeń. Może najbardziej powodu absurdalnych cen tych kryształków.
8 maja 2011 tematem numer jeden polskich mediów byłą wiadomość, że Polacy są najbardziej zestresowanym narodem na świecie. Nic Polakom tak nie poprawia humoru jak wiadomość, że są bardziej chorzy niż inni.
Jestem niepoprawnym żarłokiem i smakoszem. W zasadzie urlopy są dla mnie okazją do próbowania obcych przysmaków.
Styk trzech krajów: Czechy, Niemcy i Polska. Mało znany piękny region Saksonii, Bohemii i Śląska. Przebywam w tych trzech krajach niemal jednocześnie i automatycznie nie można nie zauważyć kontrastów.
Wielu turystów z całego świata, ale i także z holenderskiej prowincji przyciągają te "grzeszne" strony Amsterdamu. Nie jeden pojechał tam aby się zabawić, napić, napalić zabronionego, pooglądać wyuzdane a może nawet poświecić stówkę na dziewczynkę z wystawy.
Amsterdam to też oczywiście kultura i sztuka złotego siedemnastego wieku i setki przednich barokowych malarzy jakimi to miasto obdarowało świat. Wystarczy przejrzeć ten poczet malarzy niderlandzkich.
Amsterdam słynie z marihuany i dziewczynek w oknach wystawowych. Tradycja portowego miasta i wyposzczonych marynarzy przetrwała, choć dzisiaj marynarzy zastąpili turyści chętni mocniejszych wrażeń.