Trzy prawa Holendra
Choć pozornie religia zdaje się nie grać już żadnej roli w życiu przeciętnego Holendra to jednak naród ten wychowany jest z biblią i w duchu ich wielkiego spirytualnego przywódcy: Jana Kalwina. Ideologiczna rewolucja reformacji sprzed 500 lat odbiła się głęboko na charakterze współczesnego Holendra.
Kalwin i protestancka filozofia już od 500 lat formuje charakter tego narodu. Także holenderskich katolików będących zawsze pod dominującym wpływem protestantów. Poniższe trzy cechy charakteryzują holenderski kalwinizm i tym samym charakteryzują ten naród:
Trzy cechy Holendra
1. Każdy cent szanować i o każdy cent do zarobienia warto się ubiegać.
Holender pieniądz szanuje i jego zdobywanie jest większym priorytetem niż honor i duma (w przeciwieństwie do Polaka dla którego do dobrego tonu należy pogarda pieniądzem).
2. Każdemu posądzeniu o bogactwo zaprzeczyć, ukryć je lub usprawiedliwić.
Holender nigdy nie przyzna, że jest zamożny. Zawsze będzie miał garść argumentów zaprzeczających lub usprawiedliwiających dobrobyt.
3. W każdym wypadku twierdzić, że jest się biednym.
Bieda, oszczędność i skromne życie jest chętnie omawiana. Osoby zarabiające dwie średnie krajowe bez żenady stwierdzą, że im się nie przelewa.
W bardziej rozwiniętej wersji, tak Holendrzy opisują swoje typowo kalwinistyczne cechy charakteru:
- skromne, powściągliwe zachowanie (ingetogen gedrag),
- powściągliwość w wyrażaniu emocji (ingetogen in het uiten van emoties),
- brak obnoszenia się z sukcesem lub majątkiem, nie przywiązywanie do tego wagi (niet te koop lopen met je successen, kapitaal of bezittingen en daar weinig waarde aan hechten),
- sztywne zasady, pryncypialność (starheid in principes),
- oszczędność (soberheid, zuinigheid),
- gospodarność (zuinigheid),
- cierpliwość (lijdzaamheid),
- wysoka etyka pracy (arbeidsethos)
Protestancki Synod
13 listopada 1618 roku rozpoczął się pierwszy protestancki Synod w Dordrechcie. Synod ten był kamieniem milowym protestantyzmu i zebrał się, aby zakończyć (teologiczny) spór między remonstrantami i kontrremonstrantami, który to spór sprowadził Holandię na skraj wojny domowej. O czym była ta dyskusja teologiczna?
Kontrremonstranci, opowiadali się za predestynacją (czyli za tym, że wszystko ma swoje przeznaczone określone przez Boga), natomiast remonstranci, zakładali, że człowiek ma wolną wolę i wolny wybór swoich czynów.
Doszło do zamieszek. Walka między Remonstrantami i Kontrremonstrantami toczyła się w całych Niderlandach (które wówczas sięgały do północnej Francji). Wielu postępowych dołączyło do remonstrantów, a bardziej konserwatywni do kontrremonstrantów.
Podczas Synodu w Dordrechcie zdecydowano także o przetłumaczeniu Biblii z języka hebrajskiego i greckiego na język niderlandzki. To tak zwane państwowe tłumaczenie (Statenvertaling), ukończono w 1637 roku. Ta biblia (Staten Bijbel) wniosła istotny wkład w jedność i charakter języka niderlandzkiego i jest używana do dziś.
Przeczytaj także: