Większość agencji pracy zatrudnia według CAO (układu zbiorowego) inne na tzw. contracting. Nowe prawo pracownicze ma w teorii wzmocnić pozycję pracownika tymczasowego (flexwerker). W praktyce wydłuża jego czas pracy bez stałego kontraktu na okres do 5,5 roku. Tym samym warunkom podlegają pracownicy agencji pracy, detachering (praca tymczasowa) i payroll.

Jak odnotowuje holenderska prasa agencje pracy znajdują nową metodę obniżania kosztów pracowników tymczasowych. Pracownik na etacie agencji kosztuje pracodawcę w branży metalu 19 euro na godzinę, ale na contracting tylko 12. 

Powiedzmy sobie szczerze: przyzwoitą posadę załatwia nam znajomy, szwagier, wujek, ojciec lub teść. Tylko tak znajdujemy dobre etaciki i stołki. Reszta posad to odpadki. Kto nie ma przyzwoitych "pleców" lub pochodzi z rodziny niedorajdów skazany jest na wybieranie pracy wśród odpadków. Dyplomy w tym relatywnie nic nie pomogą.

Zwolnienie lekarskie na polskich zasadach w Holandii nie istnieje. Jest tylko meldunek o chorobie (ziekmelding). W praktyce dużo zależy od stosunków międzyludzkich i wzajemnego zaufania pracownika i jego pracodawcy.

"Czy masz poczucie winy w stosunku do własnej rodziny?" lub "cztery dni w tygodniu - tak dużo pracujesz - jakie to musi być przykre dla twoich dzieci. Po szkole muszą jeszcze chodzić do BSO (świetlicy)". Często słyszę te i inne pytania zaskoczona, że informacja o mojej pracy zawodowej wywołuje takie reakcje. 

Człowiek miły, uśmiechnięty, bezpretensjonalny i otwarty ma stokrotnie większe szanse otrzymać pożądaną posadę. To banalna prawda ale trudna do zastosowania gdy się ma charakter posępnego, zachmurzonego, zgorzkniałego i mrukliwego malkontenta.

Dorosły człowiek od 22 roku życia musi zarobić w Holandii ustawowo co najmniej 1400 euro miesięcznie na rękę (2019). Przy dzisiejszym (€1=4,2 zł) kursie euro jest to niezła sumka ok. 5.900 złotych -  ponad 32 zł na godzinę. Dla wielu wystarczający argument aby szukać pracy w Holandii.

W momencie gdy Europa zaczęła się jednoczyć mając nadzieję na stworzenie jednego silnego państwa które miałoby szanse stawiać czoła wielkim światowym potęgom jak Chiny, Indie, Japonia i Ameryka to w tym momencie zaczął się właśnie jej rozpad. Każdy kraj wybiera swój krótkowzroczny doraźny interes ponad interes ogółu.

Pan Philippe Remarque jest od niedawna redaktorem naczelnym dobrej gazety Volkskrant. Potwierdzając uprzedzenia i ksenofobię Holendrów, gazeta ta wielokrotnie wyrażała się na swoich łamach bardzo negatywnie o Polakach (link, link, link).

Nie mam pracy. Nie ma kasy. Mam tylko trzy złote. Pozostaje tylko posiedzieć z kolegami na schodkach z puszką piwa i dzień jakoś zleci.