Fasady, które chylą się do przodu, na ulicę, były tak budowane specjalnie, pod kątem i zwały się  "uciekającą elewacją" (gevels op vlucht). Dlaczego? To stara historia sięgająca miast średniowiecznych.

Holenderskie budownictwo mieszkaniowe jest jak holenderski charakter. Z jednej strony Holender ceni swą indywidualność w domu ale na zewnątrz najchętniej kolektywnie, bez wychylania się. 

Architektura odzwierciedla charakter narodu. Styl budownictwa uwarunkowany jest lokalnym klimatem, dostępnymi materiałami budowlanymi i smakiem. W uproszczeniu można powiedzieć, że brak drewna i kamienia ale za to dostatek gliny zaowocował budownictwem ceglanym w Niderlandach.

W środku Holandii a także w środku największego parku przyrody tego kraju stoi osobliwa betonowa budowla "Radio Kootwijk" zbudowana w modnym wówczas w stylu art-deco. 

Próbowano już zburzyć Pałac Kultury w Warszawie. Gdy budowla dożywa wieku człowieka (60 lat) - nowa generacja jej nie respektuje. Burzyć! Dopiero stuletnia architektura otrzymuje status zabytku. Ale nie każdej budowli udaję się do tego momentu przeżyć.

Architektura jest rzadkim połączeniem sztuki z nauką. Historia sztuki to przede wszystkim historia architektury - przedmiot zaniedbany w polskiej edukacji, a szkoda, bo z architekturą mamy do czynienia na co dzień a z Rembrandtem nie. Mało kto potrafi odróżnić style architektoniczne czy wiek budowli.

Hans Vredeman de Vries (1527-1604) urodził się w Fryzji, w mieście Leeuwaarden. Ten malarz, architekt, teoretyk sztuki i architektury był jednym z najbardziej wpływowych ludzi XVI-wiecznej Europy. Jego innowacyjne opanowanie perspektywy linearnej i niezwykłych projektów zdobyły mu sławę w całej Europie, także w Gdańsku.

W roku 2014 w Rotterdamie oddano do użytku kilka architektonicznie nadzwyczaj godnych uwagi budowli. New York Times i Rough Guide uznało Rotterdam za jedno najniezwyklejszych miast świata roku 2014. Uwagę świata zwróciła nowoczesna zabudowa wybrzeża rzeki (tzw. Kolos, architekta Koolhaas), nowa stacja kolejowa a najbardziej może niezwykła budowla nowej hali targowej.  

Wszystko co dzisiaj uważamy za brzydkie, złe, wszystko co dzisiaj potępiamy i czym gardzimy będzie się podobać naszym prawnukom a może już nawet wnukom. Wystarczy przeczekać 100 lat od daty wydania/produkcji.

Przynajmniej tak twierdzą często cudzoziemcy z Zachodu poznający Polskę lepiej. Tak szczere i otwarte wypowiedzi cudzoziemskich gości rzadko docierają do naszych uszu jako, że nie wypada tego mówić gospodarzom.