Polak z lubością użala się nad swym losem, nad swoja biedą i nieszczęściem. Ale to tylko ten słowiański charakter który nakazuje być nieszczęśliwym. W tym kraju od generacji nie słychać nic innego jak lament nieszczęśliwego i biednego narodu. "Tu się nie da żyć!" - słychać ze wszystkich stron. To mówią tylko ci którzy nie znają świata.

Zastanawiające, że tak powszechne zachowanie jak mobbing (pesten) nie ma dobrego polskiego odpowiednika. Dla wielu Polaków, a szczególnie tych pracujących za granicą, mobbing jest tragedią z której nie mogą wyjść i która potrafi złamać im życie. 

W Polsce po 1990 r. z "podziemia" wyszły mniejszości narodowe. Mimo, że prawosławie a za tym pochodzenie "zza Buga" obniża status społeczny, to jednak cerkwie wyrastają w całej Polsce, tam gdzie prawosławia nigdy nie było: w Koszalinie, Kołobrzegu, Legnicy, Szczecinie i wielu innych miastach dawnych Ziem Odzyskanych.

Im piękniejsza z wyglądu kuchnia tym gorsze z niej potrawy. Holenderskie przysłowie mówi: "z ładnego talerza się nie najesz" (van een mooi bord kun je niet eten). Stare porzekadła mówią prawdę. Poniżej kilka moich kuchennych porad wziętych z życia. A moje życie to także dobra kuchnia.

Wiele problemów z jakimi boryka się współczesne społeczeństwo polskie ma swoje źródła w bardzo szybkiej transformacji ze społeczeństwa agrarnego do informacyjnego. Gdy Anglii zajęło to 300 lat, my przerabiamy to w ciągu 75 lat.

Nie ma na świecie narodu którego Historia tak drastycznie przegnała po Europie i jednocześnie zmusiła do tak głębokich przemian społecznych jak Polaków. Polacy, jak kostki, do gry wrzuceni do kubeczka i przetrząśnięci, wysypani zostali na planszę Europy. Po 1946 roku usiłują stworzyć nowe społeczeństwo którym nigdy przedtem nie byli.

Każdy Holender rodzi się trochę kaznodzieją i dyskusje teologiczne należą do najprzyjemniejszych zajęć niderlandzkich intelektualistów. W tym kraju istnieją setki kościołów i każdy uważa ten swój za jedyny i prawdziwy.

Nierówność społeczna w Europie wzrasta. Także Holandia coraz bardziej zdaje się dzielić na dwie kategorie społeczne. Jak w ulu: królowe, trutnie i robotnice. Znaczna część rodowitej, holenderskiej części społeczeństwa radzi sobie coraz lepiej korzystając z taniej pracy gastarbeiterów i nowych fal emigrantów zarobkowych. Królowe pozostają królowymi a robotnice zbierają nektar.

Pierścionek zaręczynowy jest reliktem z czasów gdy kobieta nie miała zbyt wielu gwarancji utrzymania siebie i swoich dzieci przez mężczyznę. Mężczyzna chętnie "składał" swoje nasienie ale mniej chętnie brał na siebie ciężar utrzymania kobiety i potomstwa. Złoto i szlachetne kamienie były kaucją jaką mężczyzna płacił.

Nie ma w Holandii człowieka tak zasłużonego dla polskiej kultury jak jest nim Karol Lesman. Już czterdzieści lat wprowadza polską literaturę do holenderskich księgarń.