Pieter Claesz
Pieter Claesz (czytaj: Klas) (1597-1660) był jednym z najważniejszych malarzy martwej natury. Pochodził z pod Antwerpii i podobnie jak jego rówieśnik Frans Hals przeprowadził się do Haarlemu. W tym okresie wojny religijnej wielu Antwerpijczyków uciekło z opanowanej przez Hiszpanów Antwerpii do protestanckiej Holandii.
Pieter wyrobił sobie własny styl obrazów z użyciem stonowanych kolorów. Był specjalistą i mistrzem martwej natury. W swych pracach dążył do perfekcyjnego oddania refleksji światła w różnych materiałach przez co przeszedł do historii jako geniusz martwej natury XVII wieku. Do tego samego nurtu należał także drugi mistrz martwej natury tego okresu: Jan de Heem (1606 – 1684) który to urodził się w Utrechcie ale przeniósł i tworzył w do Antwerpii.
Claesz był jednym z pierwszych artystów który malował martwą naturę codziennych przedmiotów jak szklanki, cynowe talerze, śledzie, oliwki czy chleb.
Wypełnione kieliszki lśnią w delikatnym świetle. Oliwki, świeże owoce, chrupiące wypieki i ciasta dodają apetytu. Wiele obiektów malarz nie wybierał przypadkowo. Odnoszą się do krótkotrwałości życia: zwiędły kwiat, zegarek, czaszka, przewrócony kielich, płonąca świeca.
Od około 1640 r. jego martwe natury stają się bogatsze i bardziej żywiołowe a liczba obiektów rośnie. Jego kompozycje stają się bogatsze, większe i bardziej swobodne niż we wczesnych latach. Sposób malowania staje się coraz silniejszy, pociągnięcie pędzlem jest szersze i mniej szczegółowe.
Martwa natura zwiera różnorodne szklanki, dzbanki, talerze, owoce, kwiaty i drób a jednak obiekty prawie się nie nakładają. Pieter Claesz uznał reprodukcję materiałów i odbić światła za najwyższy cel; był w tym mistrzem.
Te jego późne prace stały się inspiracją dla mistrzów takich jak Jan Davidsz. de Heem, Abraham van Beyeren i Willem Kalf.
Pieter Claesz odniósł wielki sukces swoimi obrazami, był często na dużą skalę kopiowany i naśladowany jeszcze za jego życia.
- Zobacz cały Poczet malarzy niderlandzkich >>>