Firma artystyczna Bruegel i synowie
Rodzina Bruegel była najsłynniejszą artystyczną rodziną w zachodniej historii sztuki. Pięć generacji malarzy których twórczość podziwiać można w najznamienitszych muzeach świata.

Pięć generacji brabanckich malarzy
Przez 5 generacji 22 malarzy z tej rodziny (choć niektórzy nosili inne nazwisko; Verhulst, Coecke, Van Kessels) zapisało się wybitnie w Niderlandzkim malarstwie od 1550 do 1700 roku. Ik korzenie leżały w Brabancji (średniowieczny region którego granice obejmowały współczesne prowincje Północna Brabancja (NL), Antwerpia i Flamandzka Brabancja (Bruksela)) a sztuka związana była z tym rolniczym charakterem regionu, obyczajami i kulturą jego mieszkańców.

Powyższy obraz pracowni były szyldem reklamowym malarza. Ten obraz przekonywał klientów o zdolnościach artysty. Skopiować dziesiątki znanych obrazów w jednym, wymagało dużo wiedzy o sztuce ale i pracy. Tyle obrazów w jedym to już chociażby trudność produkcji farb, gamy kolorów tak różnych dla różnych obrazów. A farby olejne pracownie produkowały same ucierając pigmenty z olejem. Takich obrazów promujących malarzy jest sporo, bo każdy fachowiec musiał mieć coś takiego w swoim portofolio. W tle tej alegorii Jana Bruegela Młodszego widzimy jak wyglądała pracownia rodziny Bruegelów w Antwerpii na przełomie XVI i XVII wieku.

Kobiety pilnowały interesu
Chociaż malarzami byli głównie mężczyźni to jednak kobiety z tej rodziny odgrywały decydującą rolę w ich twórczości i marketingu. Bo Malarstwo było też wielkim przedsiębiorstwem które wymagało zaopatrzenia, PR i reklamy.

Przez prawie dwa wieki tworzyli Bruegelowie obrazy, rysunki i ryciny które cieszyły się szalonym powodzeniem. Warto zdawać sobie sprawę, że w fotografię wynaleziono dopiero setki lat później a drukowane ilustracje do poza wyjątkami są praktycznie znane od XX wieku.

Wieża Babel,
Holenderskie przysłowia, 1559
Triumf śmierci,
Żniwa, 1565
Chłopskie wesele,
Upadek Ikarusa, 1558.
Tematem obrazów tej rodziny były często wesołe scenki, humorystyczne opowieści, zaciekawiające widza, dostarczały rozrywki i zawierały uniwersalne przesłanie. Były to duże dzieła ilustrujące powszechnie używane przysłowia lub studia owadów o wielkości rozmiaru całej ściany po obrazki wielkości legitymacji.

Palacze, 1637
Gracze w karty, 1644
W galerii malarza w Brukseli, 1647
Chłopskie wesele, 1650
Przeczytaj także: