Architektoniczne style budowlane świata
Architektura jest rzadkim połączeniem sztuki z nauką. Historia sztuki to przede wszystkim historia architektury - przedmiot zaniedbany w polskiej edukacji, a szkoda, bo z architekturą mamy do czynienia na co dzień a z Rembrandtem nie. Mało kto potrafi odróżnić style architektoniczne czy wiek budowli.
Na urlopie chętnie zwiedzamy stare miasta i ich zabytki. Poniżej przedstawiamy mini-podręcznik stylów architektonicznych Europy i Ameryki, od tysięcy lat wstecz do dzisiaj, które może nam pomogą docenić sztukę mijanych budowli.
Główne style architektoniczne z jakimi mamy do czynienia w Europie:
- Bizantyjski 400 - 1500
- Romański 800 – 1250
- Gotycki 1200 – 1500
- Renesansowy wraz z manieryzmem 1400 – 1650
- Barok wraz z rokokiem 1650 – 1770
- Klasycystyczny 1770 – 1925
- Secesja 1900 – 1914
- Modernizm, konstruktywistyczno-funkcjonalistyczny od 1912.
Pałac Medyceuszy we Florencji z 1444 r. jest jedną z pierwszych renesansowych budowli świata. Italia pełna jest budowli renesansowych. W Hiszpanii i Francji trafić można na jeszcze starsze budowle romańskie. Od 1500 roku renesans włoski rozpoczął wkradać się do Europy Północnej, stąd zwie się "renesansem północnym" szczególnie obficie reprezentowanym w Niderlandach i Niemczech. Typowym przykładem renesansu północnego jest antwerpski ratusz z 1561 r. Natomiast największymi przykładami renesansu w Polsce jest zamek na Wawelu oraz rynek Zamościa budowany w XVII wieku na szalenie modny wówczas styl z Italii.
Style architektoniczne
Niektóre z niżej wymienionych stylów jest ściśle związanych z danym regionem, jak np. styl mauretański z Hiszpanią; tudor, jakobiński i georgiański z Anglią; baronial ze Szkocją a szkoła chicagowska, preria i googie ze Stanami Zjednoczonymi. Jak widać mody zmieniają się coraz szybciej i wiele nakłada się na siebie. Narodowe smaki określały jaki styl i w jakim okresie dominował w poszczególnych regionach Europy.
