Słowa holenderskiego pochodzenia w języku polskim
W języku polskim jest sporo słów holenderskiego pochodzenia. Chociażby makler, adwokat (likier jajeczny), sabotaż, gouda i oczywiście polder. Żeglarstwo było holenderską domeną na Morzy Północnym i Bałtyku, stą polski język żeglarski jest skopiowany od Holendrów.
Niektóre z tych słów weszły do naszego słownictwa nie koniecznie bezpośrednio z Holandii lecz przez holenderskie słowa używane także w języku rosyjskim, niemieckim i angielskim. Wiele specjalistycznych typów łodzi i żaglowców ma nazwy pożyczone od Holendrów. Poniżej garść popularnych, typowo holenderskich słów zaczerpniętych ze słownika wyrazów obcych, których większość jest nadal powszechnie używana w Holandii:
Polskie słownictwo żeglarskie
[w nawiasie pisownia holenderska, jeśli się od polskiej różni].
- Achterdek - pokład w tylnej części statku lub jachtu
- Bagier - [bagger] czerparka, pogłębiarka, bagrownica.
- Bajdewind - [by-de-wind] - kurs na wiatr.
- Bak - przedni pokład górny, przed (fokke)masztem.
- Bakan - [baken] - boja, pława w kształcie kuli, stożka, pionowego walca itd., z okresowo zapalanym światłem.
- Bakista - [bakskist] - marynarskie schowki pod kojami
- Bakbord - [bakboord] - lewa strona statku, patrząc od rufy.
- Baksztag [bagstag] - pełne żagle, nazwa lin przymocowanych do bak. Bakstagswind – dość silny wiatr, dzięki czemu bakstag jest sztywno napięty i nie luzuje się.
- Bram - część omasztowania, ożaglenia, olinowania, znajdująca się bezpośrednio nad stengą masztu.
- Dalba - kilka pali wbitych w dno i połączonych nad wodą w głowicę - urządzenie służące do cumowania statków z dala od nabrzeży.
- Dek - pokład.
- Faleń - [vanglijn] - linka do holowania lub cumowania małej łodzi.
- Falrep - [valreep] - balast stanowiący część kadłuba jachtu w kształcie pionowej płetwy.
- Fał - [val] - lina służąca do wciągania, podnoszenia żagla.
- Fleuta - [fluit] - holenderski trzymasztowy statek handlowy o mieszanym ożaglowaniu - żagle rejowe na pierwszym i drugim maszcie oraz łacińskie na ostatnim używany w XVII w. Fleuta miała charakterystyczny kształt kadłuba, obły w części dolnej, zwężający się w partiach górnych. Duże powierzchnie żagli i niskie nadbudówki czyniły fleuty jednostkami o dużej prędkości i sprawności morskiej.
- Grot - [groot] - największy żagiel na grotmaszcie (główny).
- Hals - sposób żeglowania w stosunku do wiatru.
- Heling - [helling] - ława montażowa do budowy jachtów.
- Kabelgat - komora linowa.
- Kaper - armator lub dowódca, również członek załogi uzbrojonego statku handlowego, walczący na własny koszt i ryzyko w służbie swego prowadzącego wojnę mocodawcy (państwa lub miasta), który oprócz znacznego udziału w zdobyczy zapewniał mu ochronę prawną.
- Kilwater - [kielwater] - zawirowanie wody za rufą poruszającego się statku, układające się w widoczny ślad na powierzchni wody.
- Klar - [klaar] - porządek na statku, dosłownie gotowe.
- Knaga - [knagge] - rożek linowy, przyśrubowany do masztu, pokładu lub nadburcia, służący do obkładania (umocowywania) lin, także siodełko, listwa wzdłuż burty, między dulkami, oparcie dla wiosła.
- Knecht - słupek służący do wiązania cum.
- Kubryk - [koebrug] zbiorowe pomieszczenie mieszkalne załogi na statku.
- Maszt [mast] - główne drzewce pionowe omasztowania statków żaglowych.
- Mat - [maat] najniższy stopień podoficerski w marynarce wojennej.
- Naktuz - [nachthuis] szafka, zawierająca kompas okrętowy oświetlony przez lampy.
- Net - sieć zastawna do połowu ryb dennych.
- Oryl - [holer] dawniej flisak, burłak.
- Pinka - [pinkje] - statek rybacki o jednym maszcie gaflowym.
- Rumpel - [roerpen] sterownica, dźwignia do poruszania steru.
- Slup - [sloep] ożaglowanie jednomasztowego żaglowca złożone z dwóch żagli: grotu i foka lub statek o takim ożaglowaniu, szalupa.
- Szoty [schoot) - olinowanie ruchome.
- Sztrandowanie - [stranden] - lądowanie na plaży przy złej pogodzie, wypłynięcie na piach, na mieliznę.
- Szpant - [spant] wręga, żebro, krokiew, wiązanie kadłuba do którego przymocowuje się poszycie statku, jachtu, łodzi, statku powietrznego itd.
- Szyper [schipper] - potoczna nazwa kapitana mniejszego statku.
- Tent - dach z płótna rozpinany na pokładzie w celu ochrony przed działaniem deszczu lub słońca.
- Trap - schody skośnie zawieszone wzdłuż burty.
- Wachta [wacht] - część załogi, pełniąca służbę na statku w ciągu określonego czasu.
- Wanty i sztag [stag, wanten] - oznacza linki trzymające maszt w pozycji, generalnie olinowanie żaglowca lub żaglówki. Słowo weszło i do polskiego języka żeglarskiego, np.: "gwizd wiatru w wantach".
- Werp - kotwica pomocnicza.
- Wimpel - potoczna nazwa flagi w kształcie trójkąta.
- Wrak - zatopiony statek leżący na dnie.
- Zejman [zeeman] - potocznie - stary doświadczony marynarz.
- Ziudwestka - [zuidwester] nieprzemakalny kaptur z szerokim skośnym rondem, szerszym z tyłu niż z przodu, często z nausznikami, noszony przez żeglarzy w czasie sztormu.
Inne słowa pochodzenia holenderskiego
- Advocaat - lub ajerkoniak; napój z brandy, jajek, cukru z wanilią i kawą. Pochodzi od advocatenborrel czyli kieliszek napoju dobrego na gardło dla prawników zdzierających gardło w sądach.
- Dżyn / gin - [genever] holenderska wódka jałowcowa.
- Holender - figura jazdy na łyżwach lub maszyna do rozcierania surowców do produkcji papieru.
- Keeshond - rasa niewielkich psów o lisim pyszczku, długiej, gęstej, szarej sierści i b. zadartym na grzbiet, puszystym ogonie; niegdyś ulubiony pies robotników używany chętnie na galarach i szkutach rzek i kanałów jako stróż i towarzysz wodniaków.
- Klinkier - [klinker] spieczona cegła o ciemnej barwie i małej nasiąkliwości, odznaczająca się dużą wytrzymałością na ściskanie i odpornością.
- Lakmus - [lakmoes] niebieski barwnik otrzymywany z pewnych porostów, stosowany jako wskaźnik: w roztworach kwaśnych przyjmuje zabarwienie czerwone, w zasadowych - niebieskie.
- Makler - [makelaar] pośrednik handlowy, giełdowy, w obrocie morskim.
- Mortira - [mortier] moździerz, działo o krótkiej lufie strzelające po stromym torze.
- Pikling - [bokking] śledź lekko solonych i wędzony.
- Rand - krawędź; waluta Republiki Płd. Afryki
- Tralka - [tralie] ozdobna kolumienka złożona z głowicy, bazy i gruszkowatych elementów, podtrzymująca w układzie szeregowym parapet balustrady.
Ponoć Germanie zapożyczyli od nas tylko trzy słowa: ogórek (Gurken), granica (Grenze) i twaróg (Quark). Oprócz powyższych słów jest jeszcze wiele słów holenderskich które przyjęły się w językach niemal całego świata, o czym link poniżej.
Przeczytaj także: