Holenderska Południowa Limburgia jest najbardziej nie-holenderską prowincją Niderlandów. Jest pagórkowata i ludzie mówią tam niezrozumiałym dla amsterdamczyka językiem. Ten górzysty "worek" wciśnięty między Belgię i Niemcy łączy w sobie te trzy kraje. Spacerując po wzgórzach nie poczujesz się w Holandii, tym bardziej, że idąc pieszym szlakiem łatwo znaleźć się w sąsiednim kraju.

Pierwsi polscy imigranci zarobkowi pojawili się w Holandii w roku 1908. Spoglądając na tą historię stu lat Polonii w Holandii, nie mam zbyt wielu powodów do optymizmu. Z pięćdziesięciu polonijnych organizacji pozostała do dzisiaj tylko jedna: polska parafia.

Już od piątku do środy popielcowej we wsiach i miastach południowych Niderlandów panuje bezprawie, wyuzdanie, pijaństwo i wszystko inne czego Bóg zabronił. Burmistrz dobrowolnie oddaje władzę w ręce ciżby.

Wydmy Mozy na niemieckiej granicy to uroczy zakątek Holandii który już Holandii nie przypomina. Ruchome wydmy i pagórki, wysokie skarpy nad jeziorem, cisza i pustka o jakie trudno w zachodniej, przeludnionej części Niderlandów.