Nowa ustawa - lepsze warunki dla pracowników tymczasowych w Holandii
Od 1 stycznia 2020 r weszła w życie nowa ustawa o równowadze rynku pracy (Wet arbeidsmarkt in balans - WAB). Nowa ustawa ma gwarantować lepsze warunki pracy dla m.in. 150 tys. polskich pracowników tymczasowych.
Ustawa o równowadze rynku pracy (Wet arbeidsmarkt in balans - WAB)
Co się zmienia od 1 stycznia 2020 r.?
Od 1 stycznia zasady dotyczące umów o pracę i zwolnień ulegną zmianie. Dotyczy to pracodawców i pracowników. Pracodawcy będą płacić niższą składkę na ubezpieczenie na wypadek bezrobocia (WW-premie) dla pracowników zatrudnionych na stałe. Natomiast pracownicy tymczasowi uzyskują lepszą sytuację prawną i warunki zatrudnienia oraz większą pewność pracy i dochodów.
Cel ustawy WAB
Pracownicy zatrudnieni na podstawie stałej umowy mają często lepsze warunki pracy i więcej praw niż pracownicy tymczasowi (flexwerkers). Rząd stara się zmniejszyć tę lukę między umowami stałymi a umowami tymczasowymi. Dlatego pracownicy tymczasowi otrzymają więcej pewności jutra. Oferowanie stałej umowy stanie się dla pracodawców atrakcyjniejsze.
Nowe przepisy w skrócie
- Pracodawca płaci niższą składkę na ubezpieczenie na wypadek bezrobocia (WW-premie) dla pracowników ze stałą umową niż dla pracowników tymczasowych.
- Nieco łatwiejsza możliwość zwolnienia pracownika na stałej umowie oraz pracownik ma prawo do płatności przejściowej w przypadku zwolnienia od pierwszego dnia roboczego.
- Pracodawca może zawrzeć z pracownikiem maksymalnie 3 umowy tymczasowe wciągu 3 lat. Kolejna umowa jest wówczas automatycznie umową stałą. Przerwa (czas między umowami) będzie skrócona w układach pracy CAO do 3 miesięcy w przypadku tymczasowej pracy cyklicznej (nie ograniczonej do pracy sezonowej), którą można wykonać maksymalnie przez 9 miesięcy w roku.
- Pracownik tymczasowy (payrollwerknemer) otrzymuje równą pozycję prawną i warunki zatrudnienia jak pracownicy na stałym etacie/umowie. Od 2021 r. pracownicy tymczasowi będą uprawnieni do dobrego programu emerytalnego.
- Pracownicy "na zawołanie" (dyżurujący, na wezwanie) mogą być wezwani przez pracodawcę do stawienia się w pracy na co najmniej 4 dni wcześniej. Jeżeli pracodawca anuluje wezwanie w ciągu tych 4 dni, "pracownik wezwany" jest uprawniony do zapłaty za godziny, w których został wezwany. Po 12 miesiącach pracodawcy muszą zaoferować pracownikom na wezwanie stały wymiar godzin.
Opracowane na podstawie rządowej ustawy Rijksoverheid.nl