Póki Polska leżała za żelazną kurtyną, nie było problemu. Im więcej kraj otwiera się na Zachód, tym więcej zdumionych oczu patrzy na Polaków wypierających się antysemityzmu jak żaba błota. Tymczasem wrogość do Żydów wyssaliśmy od Josepha Goebbelsa.

Wielokrotnie już na tych łamach pisałem o tym, że zainteresowanie Polską przeciętnego Holendra jest znikome lub żadne. W holenderskiej wyobraźni Polska funkcjonuje na tyle co dla przeciętnego Polaka Uzbekistan. Polska leży daleko na wschodzie, zamieszkiwana jest przez Ostblokowców i znana jest z Auschwitz.

700 lat historii Antwerpii to także 700 lat historii żydowskich złotników, jubilerów i szlifierzy diamentów. Dzisiaj aż 80% światowego handlu diamentami przechodzi przez Antwerpię. 

Były czasy, że holenderscy uchodźcy religijni (protestanci) osiedlali się w Polsce. Podobnie Żydzi osiedlali się w Amsterdamie.  Ci żydowscy uchodźcy - z Portugali, ale także z Polski - znakomicie przyłożyli się do rozkwitu miasta i Holandii.

Michał Velleman (1895-1943) był holenderskim humorystycznym iluzjonistą występującym w okresie międzywojennym pod pseudonimem Ben Ali Libi. Velleman był Żydem.

Holendrzy z dumą powiedzą o sobie, że są Żydami Europy. To jest prawda. Ten naród jak żaden inny - poza Żydami - żył z biznesu, z interesu, z bankowości, z procentu, z „tanio kupić i drogo sprzedać”. Wyrzucony za drzwi wraca oknem z nową, lepszą propozycją zarobienia pieniędzy. Zarobienia na wszystkim co się da kupić lub sprzedać.

Gdy my jemy chrzan dla jego smaku, Żydzi jedzą go symbolicznie "za karę", na pamiątkę łez jakie wylali w egipskiej niewoli. Świeżo utarty chrzan wyciska łzy z oczu. 

Niedługo, 10 grudnia 2021 r., obchodzimy 125. rocznicę śmierci Alfreda Nobla. W tym dniu w Sztokholmie król szwedzki wręcza nagrody Nobla. Poniżej trochę ciekawostek i mało znanych faktów o tej nagrodzie.

"Gdy myślisz, że rozliczyłeś się z Historią to wcale nie znaczy, że Historia rozliczyła się z tobą" - tych słów niegdyś usłyszanych już nigdy nie zapomnę. Miałem wielokrotnie możliwość się przekonać, że od historii, od przeszłości się nie ucieknie i prędzej czy później przeszłość cię dogoni.