Żyje połowę życia po drugiej stronie muru. Po drugiej stronie żelaznej kurtyny. Po drugiej stronie filozofii życia i kultury. Będąc dzieckiem bawiłem się na gruzach zamku królewskiego. Na podwórku wykopywaliśmy kule karabinowe i granaty. To był nasz piękny świat dzieciństwa.

Odwieczne ludzkie zmaganie o dominację nad drugim człowiekiem rozgrywa się na wielu płaszczyznach. Od naszych starań dominacji nad kolegą w ławce szkolnej po walkę o światową dominację jednego narodu nad drugim. W tej chwili obserwujemy kolejną drugą już potyczkę Wschodu z Zachodem na ukraińskiej ziemi. Wygra silniejszy i sprytniejszy.

Czego Polacy nie chcą słyszeć, nie dopuszczają do siebie nawet tej myśli i zawsze będą kategorycznie zaprzeczać - choć dla mądrego obserwatora z Zachodu jest to oczywiste: Polska jest kulturowo nadal częścią cesarstwa rosyjskiego. 

Z zachodnioeuropejskiej optyki Europa dzieliła i nadal dzieli się na tą rozwiniętą Zachodnią i tą dzikszą Wschodnią. Według tej optyki Wschodnia Europa zaczyna się na "granicy" czyli w osadzie Hranice na Czechach i rozciąga dalej na wschód poprzez Pragę, Bratysławę, Warszawę, Kijów.

Teoretycznie czas biegnie zawsze i wszędzie tak samo. W praktyce jednak, czasami czas stoi w miejscu lub biegnie kłusem jak szalony. Poczucie upływu czasu nie ma wiele wspólnego z zegarem.

Na Zachodzie zachodzi słońce, dlatego zachodzi co najmniej godzinę później niż w Polsce. Choć zegarków przestawiać nie trzeba.

W XX wieku Konkurs Eurowizji przechodził w Holandii niemal niezauważalnie. Ten naród za bardzo kocha dobrą muzykę aby zajmować się takimi amatorskimi spektaklami. Konkurs Eurowizji interesował Holendrów tyle co mecze hokejowe lub skoki narciarskie - czyli wcale.

Zachód zawsze nas kusił, wabił, nęcił. Piękne samochody, luksusowe sklepy, wolne podróżowanie, paryskie perfumy, japońska elektronika i amerykańskie dżinsy. Zostań jednym z nas! - zachęcał Zachód przez dekady Zimnej Wojny. Gdy niespodziewanie runął berliński mur nie wypadało Zachodowi pozostawić drzwi zamknięte.

Słowo "westernizacja" nie jest popularne. Takiego kalecznego słowa nie chcemy używać chociażby dlatego, że nie uważamy siebie za "zewschodnionych". Uważamy, że jesteśmy zwesternizowani z natury.