O charakterze Holendra zadecydowały w głównej mierze cztery czynniki, z którymi nasi polscy przodkowie nigdy nie mieli wiele do czynienia: zalewająca woda, dyscyplina na morzu, mieszczaństwo i protestancka wiara. 

Woda i z nią współżycie najbardziej charakteryzuje charakter Holendrów już od tysiąca lat. Woda ten kraj żywi ale jest sroga i wymagająca. Holendrzy nauczyli się żyć z stałym zagrożeniem powodzi. Nieco faktów o holenderskiej wodzie.

Żaden naród nie odczuł na własnej skórze takiej powodzi, takiego biblijnego potopu jak Holendrzy. Z pewnością ta wieczna groźba boskiego potopu, zatapiającego grzeszników, wpłynęła na holenderski charakter narodu żyjącego do niedawna z biblią pod poduszką.

Odkąd, tysiące lat temu pierwsi ludzie zaczęli osiedlać się na terenie dzisiejszej Holandii, musieli walczyć z zalewającą ich osady wodą. Minęło ponad 500 lat od największego potopu w Niderlandach do roku 1953 kiedy to po raz ostatni taka katastrofa miała miejsce. 

Największa od kilkuset lat katastrofalna powódź jaka dotknęła Holandię miała miejsce 1 lutego 1953 r. Fatalny zbieg okoliczności był jej powodem. 

Tam gdzie kończy się skala sztormów Beauforta, tam zaczyna się skala huraganów. Nowy Orlean przeszedł test sprawności holenderskiego systemu obrony przed huraganami. 

Holendrzy raczej nie znają historii o chłopczyku który palcem zatkał dziurę w grobli i tym uratował Holandię przed powodzią. Tą legendę zna za to wielu cudzoziemców, szczególnie w Ameryce.

Około jednej czwartej powierzchni Holandii znajduje się poniżej poziomu morza. Najniższy punkt, w Nieuwerkerk aan den IJssel, znajduje się 6,76 m poniżej poziomu morza. Oznacza to, że woda deszczowa nie spływa automatycznie do morza. Trzeba ją w wielu regionach popychać we właściwym kierunku: w górę, do morza.