Historia holenderskiej imigracji - czwarta fala z Karaibów i piąta: uchodźcy
Holandia powoli i niechętnie opuszczała swoje kolonie. Paradoksem jest, że gdy biedny kraj wywalczy sobie wreszcie niepodległość (vide Polska, dwa razy) wielu usilnie stara się go opuścić wybierając lepsze życie ponad wolność we własnym, biednym kraju.
Holenderskie Antyle
Kolejną dużą grupę kolonialnych imigrantów tworzą mieszkańcy holenderskich Antyli (wyspy Aruba, Bonaire, Curaçao) którzy cieszyli się kiedyś dość wysokim standardem życia z powodu złóż ropy naftowej i jej przerobu w rafineriach Shella. Gdy opłacalność produkcji spadła, zamknięto rafinerie i tysiące bezrobotnych wyruszyły do Holandii po 1960 r. Wyspy te wchodziły w skład Królestwa Niderlandów więc istniał nieograniczony przepływ ludności co zaowocowało, od lat 60-tych, napływem dużej ilości imigrantów ekonomicznych z powodu wyraźnej wówczas różnicy standardu życia w koloniach a samą Holandią.
Hindusi z Surinamu
Surinam zwany niegdyś Holenderską Gujaną było ważną i dużą kolonią gdzie od wieków holenderscy plantatorzy uprawiali trzcinę cukrową. Po zniesieniu niewolnictwa do pracy na plantacjach sprowadzono Hindusów dlatego dzisiejsi mieszkańcy tego kraju to właśnie głównie Hindusi lub Kreole. Surinamska kultura, religia i kuchnia ma więcej wspólnego z Indiami niż z innymi krajami Ameryki Południowej.
Burzliwy okres ogłoszenia niepodległości Surinamu w roku 1975 zaowocował masowym napływem Surinamczyków do Holandii w następnych latach. Współcześnie Holandię zamieszkuje 870 tys. obywateli pochodzących z byłych kolonii.
Piata fala od 1990: uchodźcy!
Od lat dziewięćdziesiątych rozpoczęła się - właściwie do dzisiaj nieustająca - fala uchodźców z wszystkich części świata. Wojny i ekonomiczna atrakcyjność życia w Holandii przyciąga do niej biedę z całego świata.
W latach 90-tych rozpoczęła się następna intensywna fala imigrantów. Tym razem byli to uchodźcy, głównie z krajów Afryki i Azji proszących w Holandii o azyl. Pod koniec lat 90-tych liczba azylantów dochodziła do 40 tys. rocznie z krajów takich jak była Jugosławia, Irak, Iran, Afganistan, kraje byłego ZSRR, Somalia, Liban, Etiopia, Syria itd.
Tylko w drugiej połowie lat 90-tych azyl w Holandii udzielono 250 tys. uciekinierów. Tak masowej fali cudzoziemców kraj nie potrafił przyjąć i poprzez zmiany w prawodawstwie od początku XXI wieku liczba azylantów zaczęła spadać. W latach 1993-2002 dochodziło do 50 tys. wniosków o azyl rocznie. Od roku 2003 liczba ta utrzymywała się na poziomie około 15 tys. rocznie ale obecnie utrzymuje się od lat na poziomie ok. 2,5 tys. rocznie.
Od roku 1960 rokrocznie więcej obcokrajowców osiedla się w Holandii niż ten kraj opuszcza. Sami Holendrzy także emigrują do krajów z większymi możliwościami rozwoju.
Dzisiaj Holandię zamieszkuje 2 mln cudzoziemców spoza Europy, to jest około 12% ludności kraju. Na niemal 17 milionów mieszkańców Holandii aż 2 miliony pochodzi spoza Europy i 1,5 mln z innych krajów europejskich. Innymi słowy Holandię zamieszkuje niemal 22% cudzoziemców (3,5 mln) z czego już sporą grupę tworzą Polacy. [źródło]
Ciąg dalszy kolejnych fal imigrantów w Holandii:
- pierwsza i druga fala: Molukańczycy 1950 i Włosi 1950-1960
- trzecia fala: więcej gastarbeiterów z Turcji i Maroka 1960-1975
- czwarta i piąta fala: Karaiby 1975 i uchodźcy od 1990
- szósta fala: Polacy od 2004
[aktualizacja z 2008 r.]