Język holenderski - podwójne samogłoski

Właściwie powinno się mówić o języku niderlandzkim a nie holenderskim, jako, że tym językiem mówią także flamandzcy mieszkańcy Belgii, ale jakby go zwał - łatwym on nie jest. Choć łatwo jest się w Holandii porozumieć po angielsku, to nie zawadzi poznać parę zasad pisowni i wymowy w języku holenderskim, co może; np. turyście w pytaniu się o drogę i wymawianiu nazw geograficznych, znacznie pomóc.

Podwójne samogłoski - twee-teken-klanken

Język holenderski brzmi w polskich uszach podobnie do niemieckiego z domieszką angielskiego i dziwnym charchotem. Ma swoje specyficzne właściwości. Poniżej parę najważniejszych i typowych przykładów wymowy dźwięków obcych naszym strunom głosowym. Kto się uczy holenderskiego języka - te zasady powinien poznać w pierwszej kolejności.

język holenderski - podwójne samogłoski

Jest osiem podwójnych samogłosek złożonych z dwóch różnych samogłosek: ui, ei, ij, oe, eu, au, ou, ie oraz cztery aa, ee, oo i uu z tych samych samogłosek.

  • Po podwójnych samogłoskach (tweetekenklanken) nie pisze się podwójnych spółgłosek!
język holenderski - podwójne samogłoski

Wymowa:

g - h

Literę "g" wymawia się jak bardzo twardo (niemal charkoczące) "ch".

Za to literę "h" wymawia się bardzo miękko, niemal niesłyszalnie. Popularne przykłady:
Van Gogh - wymawiaj 'van choch'
Goeie morgen (dzień dobry) - chuje morchen (brzmi nam troszkę brzydko ale tak jest)
Dag (dzień) - 'dach'
Gracht (kanał w mieście lub fosa) - 'chracht'
Geld (pieniądze) - "cheld"
Den Haag (miasto Haga) - 'den ách'

ui

Samogłoskę "ui" wymawia się dość trudno, brzmi podobnie jak polskie "auj", np.: Buik (brzuch) - 'baujk'
Vuist (pięść) - 'faujst'
Uien (cebula) - 'aujen'

u - oe

Samogłoskę "oe" wymawia się jak polskie "u", np.:
Boek (książka) - 'buk'
Broek (spodnie) - 'bruk'
Voetpad (chodnik) - 'futpat'
Soep (zupa) - 'sup'

Natomiast polskie U wymawia się jak coś pomiędzy Y i U, podobniej do angielskiego U.

ij - y - ei

Samogłoski "ij" i "ei" - wymawia się tak samo i brzmią podobnie do polskiego "aj", (przy czym "ij" można nieraz spotkać napisane ręcznie jak literę "y"), np.:
Rijksmuseum - 'rajksmuseum'
Trein (pociąg) - 'trajn'
Wijn (wino) - 'wajn'
Leiden (miasto Lejda) - 'lajden'
Ijs (lody) - 'ajs'

i - ie 

Samogłoskę "ie" wymawia się jak polskie "i", np.:
Bier (piwo) - 'bir'
Fiets (rower) - 'fic'
Wiel (koło) - 'wil'
natomiast holenderskie "i" wymawia się krótko, coś pomiędzy polskim "i" i "y" - tak jak w angielskim słowie "bit", np.:
Wil (chcieć) - "wyl"
Stil (cicho) - "styl"
Wyjątkami są słowa gdzie i wymawia się jak ie: liter - gitaar - finale - diploma - idee

au - ou

Samogłoski "ou" i "au" wymawia tak samo i się podobnie jak polskie "au", czyli:

Gouda (miasto i ser) - 'chauda'
Hout - (drewno) - 'haut'
Zout (sól) - 'zaut'
Paus (papież) - 'paus'
Saus (sos) - 'saus'
Pauze (pauza) = 'pauze'

język holenderski - podwójne samogłoski

Podstawy holenderskiego na YouTube:

.