Po pięćdziesiątce, czyli oda do starości

Młody człowiek boi się starości. Wyobrażenia młodych o starości dzieli spora przepaść od doświadczeń starych ludzi. W ostatniej fazie życia ludzie czują się z reguły szczęśliwsi niż byli w swej młodości.

Według badań na 340 tys. Amerykanów w wieku od 18 do 85 lat wynikło, że poczucie zadowolenia z życia jest najwyższe u 18-latków po czym spada na dno po czterdziestce ale po pięćdziesiątce wspina się ponownie w górę.

Zalety starości

• Staruszek nie wszystko już może ale i tych ambicji już nie ma.
• Starsi ludzie są stabilniejsi emocjonalnie. Mniej w nich wściekłości, strachu, obaw i utrapień.
• Życiowe doświadczenie uczy rozsądnego obchodzenia się ze stresem. Nie wpadają tak łatwo w panikę.
• Fizyczna degeneracja kompensowana jest dużym zasobem wiedzy i umiejętności, większą siłą psychiczną, zdolnością koncentracji, lepszą oceną priorytetów i zdecydowaniem w działaniu.
• Starsi są śmielsi. Łatwiej powiedzą co im leży na wątrobie, nie są tak ograniczeni obawą "co na to powiedzą inni".
• Starsi ludzie akceptują zmartwienie, troskę i przykrość znacznie łatwiej niż młodzi.

Oczywiście starość to nie tylko zalety. To także często samotność ludzi których świat zanika. To poczucie zagrożeń, niemoc w nadążaniu za postępem, technologią. Szczególnie kobiety po czterdziestce cierpią w rozpaczliwej walce, w z góry przegranym wyścigu z czasem, z więdnącym i marszczącym się ciałem, w usiłowaniu utrzymywania urody i młodości ciała.

Największych problemów i chorób w starszym wieku doświadczają ci którzy starości nie akceptują.